Index colloquiorum
In colloquio de libris iam proposui circulum legentium incipere et epistulas morales Senecae ad Lucilium legere. Ergo propono ut die XVII Martii primum colloquium habeamus de epistula prima, quam legerimus et discutiemus. Si velis mecum legere, quaeso responde.
Epistula prima hic invenitur: https://latin.packhum.org/loc/1017/15/0
Salvete socii,
Hac in epistula noster exordio ait "Nulli enim nisi audituro dicendum est" quod videtur caput esse epistulae et cum explicasset quo modo et quo usque praeceptum hoc parendum esset, cogitabat de mei ipsius moribus ad rem hanc et confitendum est mihi oppositam dispositionem animi esse ac Lucilio qui verba ait gratuita esse, id est, nonnulla cum difficultate alios etiam si omnino de nugis sit contentio interpello, quasi penitus fides desit me verbis posse hominibus aliquid boni afferre; non censeo hoc conscius utique, sed utcumque copia fiat fandi boni aliquid alicui de aliqua re, saepe titubo et mecum tacitus voluto "eho, alias dicam". Credo autem nostrum Senecam medium bonum praebere mihi Lucillioque, ut saepe evenit philosophando, extremis facilius, medio difficilius obtemperare est.
Quae de Marcellino illo dixit nota profecto nobis quoque, sunt homines eius moribus ingenioque apud nos sane qui risu adhibentes calcant argumenta quaevis, censeo eo quod saepissime praesidum iis videntur risus levitasque ne suamet accurate conspiciant aut aliis copia fit redarguendi etiamsi bono animo iis sit. Seneca ipse aliquam difficultatem sibi futuram praevidit eam ob rem in eum verbis impetum facturus ut saniorem reddat, et intellego cur ita res se habeant!
Valete!
Auctor ignoratus collegis suis salutem,
Spero vos bene valere. Hodie serius quam soleo scribo, sed, saltem hic, adhuc dies solis est! Tuam sententiam de epistula, auctor CXXIII, approbo, atque narratione rerum tuarum delectatus sum. Sunt enim qui nimis facile quidquid sentiunt effundant, sunt item qui nimis facile silent; optimum autem consilium, ut fere semper accidit et ut tu iam dixisti, in medio positum est.
Facile quoque intellegitur cur Seneca nos admoneat ne nimis saepe sententias nostras proferamus, autem non admonet ne raro id faciamus. Illud enim primum genus hominum aliis molestum est, atque inde fit ut eorum dicta postea levius accipiantur. At iis qui, ut tu, parcius loquuntur, hoc saltem solacium datur: plures sunt qui eos audire volunt, quia famam sibi comparaverunt non nisi deliberato consilio monendi.
Ego nonnullos Marcellinos ipse novi, quos ad familiaritatem adducere mihi admodum difficile fuit. Est mihi ab ineunte aetate amicus quidam, de quo numquam satis mihi constet utrum rem aliquam aequo animo ferat an dolorem suum risu contegat.
Munusculum in fine epistulae maxime mihi placuit, quia verissimum esse existimo: ii qui maximam famam trahunt, plerumque non sunt quos maxime imitari deceat. Mihi videtur eos, qui vera laude digni sunt, ipsos laudem non quaerere; nos eos occurrere, dum ipsi ad vitam bonam et aequatam contendimus.
Valete!
Quamquam valde mihi placent colloquia quae in porticu publica habemus de philosophia, artibus, natura etc., Nonnullis diebus vix tempus invenio ut aliquid boni conferam his colloquiis.
Ergo propono hic de vita cotidiana loquamur: quid hodie agitis?
Ego incipiam: hoc mane in horto publico cucurri, ut corpus mentemque excitarem. Nunc caffeam bibo et exspecto sarcinam. Hac postmeridie unam ex epistulis Senecae legam, ut cras de ea disputare possim. Laborare hodie non debeo; diu non habui diem tam vacationem, itaque fruor quiete otioque.
Spero vos quoque diem bonum habiturum esse! Dicite, quaeso, quid hodie agitis. Valete!
Etsi ipse interdum bibo, tamen admiror tuam abstinentiam, quam non semper facilem est!
Audivi omnes utilitates vini ad valetudinem iam a medicis reiectas esse; ego tamen credo nonnulla commoda animi esse ex quiete ac candore quae inter bonos amicos bibentes oriuntur. Est enim, ut aiunt, in vino veritas.
Hodie abii avunculum visere ut "telespecula" eius reconcinnarem et ut saepe mihi evenit verbum hodiernum quomodo latine vertam cogitavi, id est, nuper scriptum, "telespeculum"; scitisne profecto quid sit, fortasse autem fieri potest ut cum instrumento quo imagines recipiuntur ex aethere modo videndae confundatur, sed illud dico quo imagines capiuntur et hodie quoque mittuntur aethere ut videri possint ubicumque gentium sis computatore. Plerumque utuntur his instrumentis ut loca tuenda possis interdum eminus spectare.
Non sum coquus perperitus, sed paucas simplices cenas novi, quae saepe et non sine parva felicitate paro. Cupio paucis his proximis temporibus cum vobis communicare. Si quis vellet alias cenas communicare aut consilia dare, libenter faciat!
Salvete auctor III et auctor IV! Censeo "tomato, tomatonis" vel fortasse "tomate, tomatis" non malum esse, si primum legentibus hoc novum verbum explicetur. Puto hoc in casu familiaritatem graviorem esse quam latinitatem. Assentimini?
Licet profecto plurimis nominibus designare, pomum aureum mihi maxime familiare est cum Italice pare appellatione appellamus, sed tertia declinatione tomatonem quoque placet
Salvete omnes! Hic est locus novus, Porticus Publica, ad colloquendum Latine sine nomine usoris. Si quaestiones aut consilia habetis, respondete quaeso; libenter ex vobis audiam. Nolite timere, si sicut ego - fateor! - non perfecte scribas: errando enim discimus omnes.
Salvete, auctor XXII et auctor XXIII, etiam ego id non animadverti! Gaudeo vos adesse. Utinam hic diu una colloquamur!
Porticus hodie non patebat, et fortasse quaedam nuntia perdita sunt. Si ita est, valde doleo. Ignoscite!
Epigrammata communicemus: tua, aliena, quaelibet. Ego incipiam - quamvis non magnus poeta sum!
Omnes, carmina parvae formae iam faciamus
Primum propria do. Das; rubeus fiam!
Et hoc est ab illo praeclaro Martiali:
Cum dixi ficus, rides quasi barbara verba
et dici ficos, Laetiliane, iubes.
Dicemus ficus, quas scimus in arbore nasci,
dicemus ficos, Laetiliane, tuos.
Nota quod ‘ficus’ duas habet significationes ;)
Rem peragit nullam Sertorius, inchoat omnes.
Hunc ego, cum futuit, non puto perficere.
– Martialis, liber III, LXXIX
Hahahahaha, istud plerisque contingit
In hoc colloquio:
Scribite verba latina rara, inusitata, mirabilia, et definitionem latine addite.
Hoc proverbium quoque valde placuit ex Senecae epistula hodierna:
"gladiator in harena capit consilium" - censeo si quis vellet universalem sensum proferre, id esse, propris manibus et oculis oportere in promptu rem quamvis considerare
Hahae, recens sunt multa proverbia de harena.
Mittite mihi, si vultis, carmina (id est, modos musicales) quibus vos delectemini.
Amicus meus cui artes Iaponicae placent, mihi hoc missit, quod sciret me linguae Latinae studere. Quamquam verba carminis non sine erroribus sunt, musica non mala est; ea hymnos ecclesiasticos in memoriam redigit. Ceterum non puto me umquam antea accentum vocis Iaponicum Latine audivisse.
Iaponici fortasse eo quod eorum lingua vocales longas habet et sonus non nimis dissimiles Latinae queunt pulchre latine loqui
licetne hic vetere graece loqui vel latine tantum? janitores, responsum nobis hellenotheois date. puto quod Caesar Ciceroque si janitores hic essent “LICET” aient..
χάριν σοι τοῦ ἡμῖν τοῖς Ἑλληνίζουσιν ἀγοράτιον ὀπάσαι!
τίνων πέρι ἦδός σοι λαλεῖν, πρῶτ' ἄγγελε;
ἀπέκαμον τὸν Πίνδαρον ἀναγιγνώσκων καὶ εἴ τι ἡδόμενος, τὸ παραυτίκα ὑπαποτρέχω πὰλιν εἰς τὸν Πλάτωνα
Quid de illo censeatis dicite mihi
Ecce praemium tuum 'iterum in fraudem cecidisti'
Est saltem dicere eius principato meamet sententia Foederatas Civitates Americae fortasse rerum ordinem a priore orbis terrarum bello conditum tandem in dubium vocaturas, profecto palam ut dicamus quod inmutatus est ipse orbis terrarum.
Nunc disputationem primam incipiamus!
Quid legis? Placetne tibi? Quid postea lecturus es?
Ego incipiam: librum De Arboribus a Columella scriptum lego, opus minus notum de re rustica.
Multum interesse videtur, quod multa quae etiam nunc multis ignota sunt, iam tum communia fuisse videntur.
Exempli gratia, methodum ad parvas plantas sine motu violento transferendas proponit, quod sollertiam ostendit.
Salve, auctor XIX sum. Gratias tibi ago, auctor XX, quod me ut iterum conarer exhortatus es; aliquantum temporis mihi opus fuit ut sermoni assuescerem, sed hodie Menaechmi perlegi, atque mihi valde placuit. Fabula ita scripta est, ut videatur ex hodierna comoedia sumpta esse! Quamquam eos nominare nequeo, certus sum multa spectavi, in quibus iocus est ubi fratres gemini inter seconfunduntur.
Salve, auctor XXX. Valde gaudio quod exhortationes meae ad plauti comoediis fruendum tibi duxerunt. Equidem, idem sentio, nam sunt multae comoediae, ubi thema Menaechmi similis tractatur, exempli gratia, shakesperii Errorum comoedia (The comedy of errors). Opto ut perseveres alias comoedias plauti vel terentii legere. Tibique suadeo praestertim Militem gloriosum et Asinariam, mihi carissimae.
Aestas cum fere adest, aves plurimas ac pulcherrimas in horto meo video. Cottidie portico consido et aves volantes cantantesque conspicere conor. Mihi hoc est amoenum et gratissimum. Applicatione Merlino installata, quo instrumento aves conspecti recenseri possunt, feci (vel configuravi?) ut nomina avium Latine scriberetur. Hoc modo Latine disco dum otio fruor.
Hodie prima luce unam horam illam singularem avem, quae 'Cardinalis cardinalis' vel simpliciter cardinalis appellatur plumisque rubicundis splendet, quaerere statui. Frustra tamen, nam hoc avis genus vix apud me commeat. Vae! Aliud autem genus frequens nomine Latino 'Turdus migratorius' conspexi (cuius nomen commune nescio) quod saepe pro pabulo ad mē commeat, pipiat, suavissime cantat vexatque meam per fenestram spectantem felem.
Delectatne vobis aves spectare?
Nuntium XXVIII Iucundissimum librum! Gratias ago tibi
Heri, ad laborem ambulans, duae merulae femininae (nam fuscae erant; mares nigri sunt) me circiter octo passus salientes prosecutae sunt. Postea avolaverunt. Miror cur non statim fugerint...
Dicite mihi quid censeatis de bellis quae in Iudaea hodierna gerantur.
Timetisne enim ne ad alteras terras attingat bellum?
Rideo talia legens
Consummatust.