Index colloquiorum
Quamquam valde mihi placent colloquia quae in porticu publica habemus de philosophia, artibus, natura etc., Nonnullis diebus vix tempus invenio ut aliquid boni conferam his colloquiis.
Ergo propono hic de vita cotidiana loquamur: quid hodie agitis?
Ego incipiam: hoc mane in horto publico cucurri, ut corpus mentemque excitarem. Nunc caffeam bibo et exspecto sarcinam. Hac postmeridie unam ex epistulis Senecae legam, ut cras de ea disputare possim. Laborare hodie non debeo; diu non habui diem tam vacationem, itaque fruor quiete otioque.
Spero vos quoque diem bonum habiturum esse! Dicite, quaeso, quid hodie agitis. Valete!
Si condiciones patiuntur, auctor VII, ei certe dic quid sentias. Seipsum verum esse sola via est, quae ad felicitatem ducit. Pro te orabo, bona tibi fortuna!
Per totam hebdomadem liberis coquo, in tentoriis in silva morans. Gratum iucundumque est, sed otium mihi fere omnino abest.
In colloquio de libris iam proposui circulum legentium incipere et epistulas morales Senecae ad Lucilium legere. Ergo propono ut die XVII Martii primum colloquium habeamus de epistula prima, quam legerimus et discutiemus. Si velis mecum legere, quaeso responde.
Epistula prima hic invenitur: https://latin.packhum.org/loc/1017/15/0
Salvete socii,
Auctor L fere omnia quae in animo habebam de epistula hac bene recensuit: est sane cuius disputavimus hebdomata superiore continuatio.
Fortasse pretium est, cum Senecae copia otii et "philosophandi" abundans fuerit ea fortuna quam nos monet parum pendere, respicere quoque quomodo oporteat se gerere more Stoicorum adversa autem fortuna cum incidat vitae non hic illic sed totae id est exempli gratia vitae eius qui servitudini est natus aetate Senecae, hodie cui ope familiari minima nacto paucae sunt opportunitates otio fruendi ad superiora perscrutanda.
Equidem iam iis monitibus Senecae cum ait exempli gratia homini sat esse culmo tegi aut quos legimus in aliis epistulis possumus conicere quomodo. Non credo Senecam quemvis eorum quos supra memoravi monuisset certare ut vitam rebus "mortalibus" plus reformaret quam iis animam bene cultam petentibus, fortasse exempli gratia ut exemplum hodiernum memorem ei qui vias et fora mundat non tantum quaestus opulentior quaerendus qua opulentior sed tantum ut melius se habeat "conscientia" ut Lucilli verbo utar, etiam si fortasse pauperior fit pecunia aliud quaerens negotium.
Memet quoque res attigit, si domum, parentes et oppidulum relinquam peritus cum sim artibus "mercabilibus" dicamus fortasse opulentior fiam, pretio autem animae sanitatis fortasse minimo.
Paucis verbis fortasse audacter dici potest quoque Seneca et puto Stoicis tenus rem publicam fere omnino non curandam, non odio sed vero indifferentia vel aequo animo quasi tempestates aut procellas ab quibus tegere se licet sed non eo animo ut repellantur aut mutentur.
Valete
Ita prorsus sentio de illa parte ubi dixisti, auctor LI, opulentiores fieri posse, pretio tamen animae sanitatis. Saepe ipse quoque haereo: scio alios esse qui maiorem mercedem offerant, nec dubium est quin his accedens ditior fiam. Sed hic labor - praesumo! - iucundior est et domus non procul abest.
Verum tamen, interdum cogito: fortasse haec ipsa pecunia me tandem ex urbe educat, in rus, quo animum meum iam pridem trahit desiderium.
Epistulam nonam iam coepi legere; gaudeo quod die Solis de ea disseremus! Vale.
Non sum coquus perperitus, sed paucas simplices cenas novi, quae saepe et non sine parva felicitate paro. Cupio paucis his proximis temporibus cum vobis communicare. Si quis vellet alias cenas communicare aut consilia dare, libenter faciat!
Nesciebam quomodo possem optime vertere verbum Italicum/Anglicum 'spaghetti' Latine, ergo, quoniam ecce modo dixi quid sit ingrediens, nuncupemus vermicula farinaria aut breviter vermicula.
Aliud vocabulum aliquas difficultates praebens, fortasse difficilius versu, pertinet ad illud ingrediens hodie ubique in multis commixtionibus adhibitum genere 'Capsum' notum nomine ex America australi, parvum et exsiccatum, aromate quodam linguam urens, scitis profecto quid sit: id appellemus capsiculum aromaticum.
Iis explicatis verbis, ecce ingredientes numeratos Β«pro convivaΒ» ad vermicula cum allio, oleo et capsiculo paranda: mementote pondus Latinum esse fere CCCXXVIII grammata hodierna et unciam duodecimam eius partem.
Quattuor unciae vermiculorum(CX fere grammata).
Duo aut tres bulbuli allii, aut ad libitum vestrum.
Sat salis et olei(oleae profecto).
Capsicula ad palatum/libitum, sunt sane alii molliores aromate alli multo potentiores et vitandi nisi parvissima quantitate, estote usu sapientes(haha).
Caseus tritus, potior ovinus sed adhibite qui libet.
Petroselinum tritum.
Sic parator
1. Aqua in olla ebullito satis sale addito ut vermicella coquantur. Prius quam cocta sint, parata sit commixtio quam nunc describam.
2. Mortario pistilloque teruntor bulbuli allii et capsicula una cum aliquantillo salis oleique usque ad commixtionem funditus uniformem. Hac salem non omnino necesse est indere, sed adiuvat praecipue si ex satis magnis particulis constat ad capsicula et allium facilius terenda. Si tibi est domi instrumentum hodiernum ut bulbulos allii facilius teras, adhibito! Cave nimium salem!
3. Paulo prius quam vermicella funditus cocta sint in alia olla induntor duo cocearia olei Β«pro convivaΒ», commixtio allii addita frigitor flamma debili ne praeter modum percoquantur. Adduntor cocta vermicella una
cum paucissima aqua ex coctura, bene miscentor cum petroselino trito et caseo(plus minusve quantum in palmo tenere potes, semper ad libitum) et cena calida apponitor!
Gratias tibi ago, auctor XIII! Huiusmodi consilia cenarum mihi valde placent: cena simplex, ex optimis rebus parata, suavissima est. Hanc cenam mox parare conabor.
Nunc disputationem primam incipiamus!
Quid legis? Placetne tibi? Quid postea lecturus es?
Ego incipiam: librum De Arboribus a Columella scriptum lego, opus minus notum de re rustica.
Multum interesse videtur, quod multa quae etiam nunc multis ignota sunt, iam tum communia fuisse videntur.
Exempli gratia, methodum ad parvas plantas sine motu violento transferendas proponit, quod sollertiam ostendit.
Graece demum, magni duco linguae colendae gratia poemata legere quin annos non frustra tritum sit tempus modo prosae legendae. Sane est quoque soluta oratio iucundissima lectu lingua antiqua, sicut exempli gratia meamet sententia Herodoti aut Latine quoque Livii, sed translata saepe fere par. Poematibus autem rependuntur anni studii linguae.
Sententiam mutavi, Pindari carmina Olympica conor primum delibare et interdum Herodoti quoque historias legere. Sane ne Latinos relinquam hebdomatim quoque unus sum eorum qui epistulas Senecae legens commentula affert.
Aestas cum fere adest, aves plurimas ac pulcherrimas in horto meo video. Cottidie portico consido et aves volantes cantantesque conspicere conor. Mihi hoc est amoenum et gratissimum. Applicatione Merlino installata, quo instrumento aves conspecti recenseri possunt, feci (vel configuravi?) ut nomina avium Latine scriberetur. Hoc modo Latine disco dum otio fruor.
Hodie prima luce unam horam illam singularem avem, quae 'Cardinalis cardinalis' vel simpliciter cardinalis appellatur plumisque rubicundis splendet, quaerere statui. Frustra tamen, nam hoc avis genus vix apud me commeat. Vae! Aliud autem genus frequens nomine Latino 'Turdus migratorius' conspexi (cuius nomen commune nescio) quod saepe pro pabulo ad mΔ commeat, pipiat, suavissime cantat vexatque meam per fenestram spectantem felem.
Delectatne vobis aves spectare?
Nuntium XXVIII Iucundissimum librum! Gratias ago tibi
Heri, ad laborem ambulans, duae merulae femininae (nam fuscae erant; mares nigri sunt) me circiter octo passus salientes prosecutae sunt. Postea avolaverunt. Miror cur non statim fugerint...
In hoc colloquio:
Scribite verba latina rara, inusitata, mirabilia, et definitionem latine addite.
CΕ«currΔ«re = cantare sicut gallus π
Plautus et "frutex" et "fungus" utitur ad significandum "hominem stultum"
Dicite mihi quid censeatis de bellis quae in Iudaea hodierna gerantur.
Timetisne enim ne ad alteras terras attingat bellum?
Rideo talia legens
Consummatust.
In alio colloquio opus fuit mihi verbo uti instrumento computatorio describendo et ut saepe fit cum opus sit novissimas res verbis designare quae Romanis omnino ignota fuere, vocabulorum inopia et difficultas bene figurandi manifestae apparuere.
Igitur, fortasse emolumento erit in unum conferre et disserere hanc rem.
Iam sursum 'computatorius' usus sum quod facile intellegi potest formam adiectivam esse anglice 'computer'. Sed exempli gratia, anglice "mouse" non idem vertendi facilitas. Usus sum "collimator" instar Italice(quamquam hodie frequentius mouse usitatum est) "puntatore".
Scribitote hac commenta ad hoc vocabulum si vultis aut praecipue ad alia quae nobis usui sunt hodie!
Latinista
Sufficit mea sententia, genere quamquam feminino non ambigendum cum ex lingua Graeca -ista trahitur et semper ad virum pertinentem. Fortassis Graecitatis ipsae pigeret nos? Non memini aptum suffixum Latinum quod eandem "vim" ut dicamus habeat ac Graecum -izo(Latine quoque -isso antiquius).
Semper mihimet dubia sunt cum oporteat bene ad exemplar classicum vocabulum femininum figurare ex masculino aut contra. Censeo(sin aliter, corrigar!) in auctoribus classicis fieri potest ut si opus fuerit feminam quandam verbo appellare quo utebatur vulgo ad agentem masculinum, sicut poeta aut nauta, eodem verbo eam quoque appellare fas quasi feminino genere, ergo exempli gratia bonam poetam aut peritam nautam, quamquam hoc videtur raro fieri.
Assentior, auctor V! Haesitabam paulum, sed tu dubium omne disiecisti. Vocabulum "Latinista" statim patet, atque sexus ex contextu fere semper intellegi potest. Quod si tamen alicui dubium erit, et si ad rem pertinet utrum vir sit an femina, addito verbo res planissima fiet.
Lectoribus, non sum christianus ipse sed libenter de historia ecclesiae lego. Historia reliogionis Christianae etiam incipit ante nativitatem Iesu et permanet usque ad diem hodiernam. Novus papa recens electus est a cardinalibus et noster episcopus Romae et patriarchia Occidentalis sibi nomen ββLeo XIVββ optavit.
Bene, nunc revertamus in temporibus antiquis. De vita Iesu multa scripta sunt, preaclara sunt Evangelia. Dicebatur scripta sunt a evangelistis: Matthaeus, qui Iudeais scripsit in lingua Hebraica; Marcus, comes Petri; Lucas, medicus, primus pictor iconum et comes Pauli; et postremus: Iohannes, quem Iesus amavit.
Paulo post magis scribam de ecclesia et fortasse breves narrationes in Latina simplici ex Evangeliis aut de ecclesiis differentibus: quod hae omnes lingua, institutis, legibus inter se differunt (hahae).
Ut habeatis diem beatam!
Sodales, qualem vobis videtur optumum ordinem ad singulos libros legendos iis qui fere nihil tenent de religione ipsa? Alii a vetere alii a novo testamento incipere praecipiunt, alii quoque per ordinem alium ac usitatum, quid censetis?
Si scis, ut dicis, fere nihil de religione, fortasse optimum est alicubi compendium invenire et conspectum capere. Inde potes incipere a quod tibi maxime placet.
Praeterea, ego ipse censeo esse utile incipere ab uno evangeliis; non multum refert quo, sed Marcum concilio.
Facetias latine scribite!
Placet, auctor xxiv.
Ecce alia:
In nave illa celeberrima quae Titanic vocabatur magus quidam spectaculum magicum praebebat.
Magus florem tenebat manu dextra, quae autem evanuit carmine magico dicto.
Inter spectatores autem psittacus quidam magum ubi vidit "Flos latet in petaso! Flos latet in petaso!" magna voce clamavit.
Dein magus cuniculum posuit in arca. Et, postquam aliud carmen magicum cecinit, arca aperta cuniculum evanuisse monstravit.
Tunc psittacus autem "Cuniculus latet sub mensa! Cuniculus latet sub mensa!" exclamavit.
Sic enim totum spectaculum accidit: quodcumque magus evanere faciebat, ab improbo et loquaci psittaco inveniebatur.
Subito autem iceberg offenso navis mersa est. Casu in parva tabula et magus et psittacus vitam servaverunt.
Tunc psittacus mago: "Vicisti me, mage... Ubi abscondisti navem?"
Tabernam intrans psittacus quidam tabernarium rogat num pira vendat. Negante tabernario, exit psittacus.
Altero die psittacus redit rursusque "Habesne pira?" rogat. Cui tabernarius "Pira non habeo" dicit.
Tertio die psittacus eandem intrans tabernam "Habesne pira?" rogat, rursusque tabernarius "Pira non habeo" inquit.
Ita nonnullis dies psittacus "Habesne pira?", tabernarius contra "Pira non habeo".
At ille iam iratus sic avi "Audi me, stulte" inquit, "iam fere milies tibi dixi me pira non vendere, ergo si cras ausus es rursus idem rogare, te includam in amphora ut fame consumaris". Quo audito psittacus timens exit.
Die autem proximo denuo in tabernam venit psittacus, qui sic rogat: "Habesne amphoras?". Tabernarius: "Non habeo". Tunc avis "Itaque" inquit "habesne pira?"
Salvete omnes! Hic est locus novus, Porticus Publica, ad colloquendum Latine sine nomine usoris. Si quaestiones aut consilia habetis, respondete quaeso; libenter ex vobis audiam. Nolite timere, si sicut ego - fateor! - non perfecte scribas: errando enim discimus omnes.
Otium iam recipi! Numerum auxi ad duodecim, indicem colloquiorum addidi, et nonnulla colloquia ex tabulario servavi. Quid censes, auctor XVII?
Optime! Placet quoque index in summa tabula, concinnus quaestionibus facilius aperiendis
Mittite mihi, si vultis, carmina (id est, modos musicales) quibus vos delectemini.
Hodie, propter hoc colloquium, plura musicae Latinae exploravi, et inveni eundem auctorem musicae in nuntio IV etiam opus valde longum de Iustiniano Primo composuisse. Praeclarum est!
In Batavia ubi habito, hoc carmen multis discipulis universitatum notum est:
https://www.youtube.com/watch?v=aWuI393VMl4
Etiam in Vicipaedia de ea scribitur, carmen totum ibi invenire possunt: